‘ASKO.’
Ja, ik ben een papieren tijger en bedien mij van de kunst van het ultrakort verhaal.
Ik streel je met woorden ...
Ik fluister je toe in het holst van de nacht: ‘Ik ben nog lang niet moe.’
Je lacht, maar verschiet van kleur.
Samen liggen wij blauw in de stilte van de nacht.
Op wandel met mijn kleindochter stopte ik bij een huisje, waar vroeger een man woonde die nooit naar de supermarkt moest gaan om vlees te kopen, omdat hij zijn eigen varkens kweekte. Ik vertelde...