In het schijnsel van oude straatlantaarns stond zij.
Even uit haar gedachten ontsnappend, zag zij velen, op elkaar gelijkend.
Haar schoentjes leken klompen slijk. Weemoed omsloot haar.
Met deze ranzige stad en haar leven had ze het al meermaals gehad.
Duistere plannen met haar gevlochten koord, werden door één glimlach de grond in geboord.