“He meissie, hoe gaat het? wat heb je een mooie blouse
aan.”
“Snik”
“Wat is er?”
“Mijn man noemde mij altijd meissie.”
“Snik”
“Waarom ga jij huilen?”
“Ja ik ben gevoelig weet je, ik voel je pijn echt.”
“Ik ben hier niet van gediend dekselse kwajongen, blijf met je rouwranden van mijn pijn af.”
De oude man zit mopperend naar de sneeuw te kijken: ‘Niemand meer waarmee je kunt praten.’ Toch is hij dankbaar dat zijn geheugen nog goed is: ‘In 1963 sneeuwde het ook zo.’ De sneeuw als...