Pap, mag ik je wat vragen. ‘Niet nu mijn jongen.’ Ik trek aan zijn mouw. Hij schudt zijn hoofd. 'Dat begrijp je toch wel?'Ik knik, kan niet anders, wil niet anders dan een goede zoon zijn. ‘Niet nu,’ fluister ik terug. Al brandt één prangende vraag op mijn lippen: Wanneer dan wel?
Enthousiast over deze inzending?
Eerst inloggen s.v.p.! Meedoen is alleen mogelijk voor leden. Nog geen lid? Je kunt je gratis registreren als lid.
Tevreden over deze schrijfactiviteit?