Ik was gek op mijn cavia’s. Peter en Pann;
vrolijke kostgangers en gemakkelijk in de omgang.
Zelf was ik liever alleen en weinig gastvrij voor de medemens.
Ik leefde voor die twee. Totdat ik op een dag het heel anders zag.
Ik opende het slaapkamerraam en stapte samen met ze naar buiten.