Dank voor het lezen van de inzending van deze schrijver. Je kunt hieronder een reactie geven. Schrijvers stellen je tips en opmerkingen op prijs. Je kunt ook zelf meedoen aan een schrijfactiviteit!
-
Waardering voor deze inzending (Klik op het duimpje om te waarderen.)
You are a guest ( Sign Up ? )
or post as a guest
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.Wees de eerste om commentaar te geven.
Graag je feedback over de schrijfkwaliteit en schrijfstijl van deze inzending.Ik mis de pointe, Ewald.
Het had er net zogoed aldus kunnen uitzien:
"Met de laatste wanhoopsbrief van m’n moeder in m’n jaszak, kijk ik doorheen een waas van tranen en twijfel in de geweerlopen van het executiepeleton.
Nog vóór de oorlog uitbrak werd zij samen met m’n dochtertje van 10 verkracht, waarna de vijand hen achteloos een granaat toegooide.
Ben ik heldhaftig gestand gebleven aan m’n pacificatieprincipes?"
Als je een vreselijke situatie in een 'verhaal' giet (dus geen poëtisch stukje), dan ben je m.i. als schrijver schatplichtig aan de context waarin het zich afspeelt. Anders wek je in het beste geval één of andere emotie bij de lezer, die dan het verhaal wat erachter zit zelf moet verzinnen. Tenzij die context stilzwijgend wordt meegegeven (zoals bvb in dat flitsverhaal van Hemingway 'Te koop: babyschoentjes, nooit gedragen'), wat m.i. niet aan bod komt in jouw 'verhaal'.Show more0 van de 1 lezers vond deze review nuttigGraag je feedback over de schrijfkwaliteit en schrijfstijl van deze inzending.Het is afschuwelijk wat mensen elkaar aan kunnen doen!Show more0 van de 0 lezers vond deze review nuttig-
Dat is het zeker, Ineke. Oorlog kent voornamelijk verliezers. Saillant detail: er wordt aan iedere oorlog ook heel veel geld verdiend, ook door Nederlanders. Twee jaar geleden heb ik daar een column over geschreven: 'Het slijk der vrede.' Misschien interessant om nog eens terug te lezen.
https://www.schrijverspunt.nl/columns/het-slijk-der-vrede
-
-
ZELF MEEDOEN
Mijn verhaaltje gaart heel simpel over een man die voor het vuurpeloton staat en eraan denkt dat zijn moeder binnenkort een brief krijgt waarin haar dit wordt medegedeeld. Niets meer en niets minder. De lezer mag een verdere context erbij verzinnen, maar dat is niet eens per se nodig. Het lijkt me in ieder geval meer dan duidelijk dat een en ander zich in een oorlog afspeelt en dat de hoofdpersoon zich heeft onttrokken aan zijn militaire plicht. Wat is hier niet duidelijk aan?
Over jouw eigen voorbeeldverhaaltje: op mij komt het wat warrig over. Ik lees het als volgt: moeder wordt verkracht, krijgt een granaat toegegooid, schrijft vervolgens ( ) een wanhoopsbrief aan haar zoon die zich voor het vuurpeloton afvraagt of hij 'heldhaftig gestand is gebleven aan z'n pacificatieprincipes...' Tja, en daar mag de lezer dan weer een antwoord bij bedenken.
Kortom, het ontgaat me volledig wat je nu wil zeggen. Evengoed dank voor je reactie.
Mag ik je geheugen dan even opfrissen?
Je noemt me "hautin" en "pretentieus". Je zinsnede: "Je kunt de lezer inderdaad alles vertellen, uitleggen en voorkauwen, dat is dan jouw favoriete stijl kennelijk" getuigt ook niet precies van de vriendelijkheid zelve (zie jouw stukje "Vuur!").
En je er nu vanaf maken met me een plezierig weekend te wensen? Hoe kan ik anders dan dit mee in het sarcastisch keurslijf te steken dat je mij zélf hebt toegegooid?
Maar goed, ik apprecieer het dat je me niet verder wenst te beledigen. Ik wens je ook een goede nachtrust.
Je korte samenvatting -haast in telegramstijl- vertelt inderdaad precies wat je verhaalt, niks meer en niks minder. En dat is precies mijn punt.
Als jij het een mislukt verhaaltje vindt, dan zij het zo. Mij heb je daar niet van overtuigd, maar je beledigt mij er ook niet mee.
Wat me als lezer boeit is wat die man bezielt, of welke principes hij impliciet verwerpt, of hoe zijn directe overste erover dacht toen deze het executiebevel gaf, .....Een verhaal is geen schilderij van een bepaalde toestand, maar krijgt pas spanning door er een verhalend drama in te ontwikkelen. Iedereen weet natuurlijk dat wat je beschrijft vreselijk is (getuige alle commentaren die je erop krijgt). Maar wat is de toegevoegde waarde van dit stukje als 'verhaal'? Als de lezer zowat alle context er zelf bij moet verzinnen, zonder dat je hem een hint geeft (bvb in welke patpositie die man zich gezet zou voelen, ik zeg maar wat), dan heb je helemaal geen verhaal. Dan had je eigenlijk net zo goed kunnen zeggen hoe vreselijk een oorlog is, punt.