Verhalenwedstrijd
Soms houd ik het niet meer uit. Ik voel me gespannen, ben onrustig. Ik moet iets schrijven of tekenen of schilderen, kortom iets creatiefs doen. Maar ik heb geen tijd, of nog erger, ik heb geen idee of geen materiaal. Desnoods begin ik te zingen met een zelfbedachte tekst, ook al heb ik geen zangtalent. Als het toch weer is gelukt om iets te produceren, om een gedeelte van de werkelijkheid te reduceren tot beelden of tekst, kom ik tot rust en kan weer aan mijn gewone werk verder.
Blog
168 Hits
Creatieve onrust
Waarom is dit toch? vraag ik mezelf steeds vaker af. Wat verandert er als ik de werkelijkheid of soms ook mijn fantasie, probeer te vangen in woorden of in plaatjes?
Goed genoeg vind ik het eigenlijk ook nooit, het blijft een slap aftreksel van de echte wereld. Woorden hebben hun beperkingen, schilderijen kunnen prachtig zijn, maar je ziet maar een stukje van de wereld. Soms ben ik wel tevreden met de uitkomst, soms ook niet.
Ik zit op dit moment in ons nieuwe huis voor het raam. We wonen aan de rand van de stad en hebben een prachtig uitzicht over de velden. In de verte glooien de heuvels en zien we de bossen. Dichterbij is de spoorwegovergang, waar we regelmatig een trein voorbij zien rijden, die er vanuit ons raam uitziet als een grote rups. Het is mooi, prachtig mooi. Ik geniet er elke dag van. En... ik wil het vangen al dat mooie, om door te geven aan anderen. Een plekje om te schilderen heb ik nog niet. Een potloodtekening heb ik al vaak overdacht, maar ik geloof niet dat me dat gaat lukken. Het is teveel wat ik zie en ik wil het niet zo ver reduceren dat er niets overblijft. Ik kan er een foto van maken, maar dan zie je niet wat ik zie. En dit stoort me mateloos, nu al een paar weken lang.
Wat is deze onrust? Waarom wil ik vangen wat ik niet vangen kan? Is het een verlangen om alles beheersbaar en controleerbaar te maken, de wereld in je broekzak te stoppen? Is het God spelen, alsof je boven alles staat en het grote kunt vangen om in het klein weer door te geven? Of is het juist God die ons het talent geeft om iets van Zijn mooie schepping te verwerken in beelden, woorden of muziek?
Ik heb wel vragen, maar weinig antwoorden. Maar ik ben het weer even kwijt, tijd om aan het werk te gaan!
De afbeelding is een olieverfschilderij van mezelf, de golven geven iets aan van de onrust die soms van binnen zit.
Review voor: "Creatieve onrust"
Feedback:
Heel puur en mooi stukje. Herkenbaar ook.
Bij mij is het een vorm van verwerking, ofwel controle krijgen. Daarnaast is het een mooie eigenschap om het mooie wat je ervaart of ziet te willen delen.
Al eens aan een fotobewerkingsprogramma gedacht? Je kunt alles creeeren naar hoe je wilt dat een ander het ziet.
Bij mij is het een vorm van verwerking, ofwel controle krijgen. Daarnaast is het een mooie eigenschap om het mooie wat je ervaart of ziet te willen delen.
Al eens aan een fotobewerkingsprogramma gedacht? Je kunt alles creeeren naar hoe je wilt dat een ander het ziet.
Show more
0 van de 0 lezers vond deze review nuttig
-
Bedankt voor je commentaar Louisa en fijn dat je het herkent! Ik heb een fotobewerkingsprogramma, ik heb ook boekcovers ontworpen met mooie foto's :) Leuk, dat je daar aan dacht!- 0 0
- Reactie geven
- Melden aan de webmaster
-
Leuk!
- 1 0
- Reactie geven
- Melden aan de webmaster
