Graag je feedback over de schrijfkwaliteit en schrijfstijl van deze inzending.
Johnny Wroetmans, politieman bijna tegen wil en dank laveert zich een weg door het leven en zijn carrière op een manier zoals zijn baas omschrijft: ‘De moderne politieman houdt zich bezig met de zeven w’s: Wie, wat, waar, wanneer, waarmee, welke wijze en waarom. Maar gij, gij volgt de drie h’s: Hoe kom ik de dag door zonder veel te doen, hoe zorg ik er voor dat het niet te veel opvalt en hoeveel wordt ik er voor betaald. ‘
Deze quote omschrijft het politiewerk van Johnny treffend. Voortdurend aan de pillen, alleen oog hebbend voor dames met een meer dan gemiddelde voorgevel en verlaten door zijn partner laveert hij door de dag als een schip met een dronken kapitein. Als hij Ellen, de vrouw van een collega tegenkomt en met haar naar Italië vlucht lijken zijn problemen voorbij. Maar dat geluk duurt maar even totdat de werkelijkheid hem weer inhaalt…
De humorvolle schrijfwijze en het personage van Johnny doet je menigmaal in lachen uitbarsten. Het is zeker geen standaard politiethriller, maar een soms wat rauw, doorleefd, herkenbaar en zeker kleurrijk geschreven verhaal. Het is een verademing om ook eens een echt mens achter een politie-uniform te zien in plaats van de standaard politieheld die het allemaal even oplost.
Johnny heeft, evenals de lezer, geen flauw idee wat de dag hem brengt waardoor het verhaal blijft boeien. Dat kan alleen maar leiden tot een onverwacht einde, maar of het een happy end is?