Een nummer of een naam?

Ik ben weer eens erg vroeg wakker. Zo’n nacht die veel te kort is en weigert om langer te worden. Polly de poes heeft haar ochtendwandeling achter de rug en ligt te slapen in een doos.

Corona heeft ervoor gezorgd dat mijn ritme, geen ritme meer mag zijn. Ik ben trouwens benieuwd wat er met de Corona uitspattingen zal gebeuren? Wordt het weer een avondje retoriek, bombastisch taalgebruik of gekakel, wat duidt op het met moeite leggen van een windei. Durven al die organen, die samen de Overheid vormen, zelfreflectie te tonen om recente uitspattingen in de toekomst uit te bannen?

De kloof tussen bevolkingsgroepen op de arbeids, woningmarkt en het onderwijs is groot. Evenals het onderlinge vertrouwen en het vertrouwen tussen Burger en Overheid.

De macht van de Overheid is duidelijk geworden gedurende de toeslagen affaire. En door deze macht kwamen woorden als zelfingenomenheid, onmacht en zwartgelakte dossiers tot leven.

De premier veranderde zijn standpunt toen hij mensen ontmoette die hem vertelde, lieten zien en voelen wat het zwarte pieten verhaal met hen deed. Het MH 17 verhaal heeft alle Nederlanders geraakt omdat het gezichten liet zien van alle betrokkenen. Ik pleit voor een herziening van het antwoord op de vraag: hoe krijgen we de menselijkheid weer terug binnen de samenleving en tussen de Burger en Overheid? Alleen, wie gaat het antwoord opschrijven?

Is het de huidig gevestigde orde of durven de huidige machthebbers vreemden uit te nodigen aan hun tafel? Uit naam van de menselijkheid. En waar ik met overtuiging onder het contract, mijn handtekening kan neer zetten. Een contract gebaseerd op ontmoetingen en onderling vertrouwen, aangenaam!

                                                                                       … Jiwa.