Een vriend van me ontving eindelijk zijn toeslag. Of hij zijn kinderen ook gelijk terug wilde. Maar die heeft hij niet – de Belastingdienst hoeft niet alles te weten. In de veronderstelling dat de afhandeling op Schiphol dan sneller zou gaan, vertrok hij met een privéjet naar Ibiza. Hij begreep nu waarom Armin van Buuren tegen een burn-out was aangelopen. Wat een takkenherrie. Ja, dan heb je wel van die blauwe pilletjes nodig, die bij de fouillering keurig uit zijn broekzak werden gehaald. En iedereen werd gefouilleerd. Wapens had ie natuurlijk niet, zodat hij de pilletjes direct mocht laten controleren of ze wel zuiver waren. Kijk, zo doen ze dat daar nu. Niet te vergelijken met het Franco-regime toen je niet eens een shaggie durfde te draaien.
Van de week kom ik hem bruingebrand tegen. Hij beklaagt zich erover dat hij in Amsterdam al drie keer preventief is gefouilleerd. Dat is weer nieuw: in plaats van etnisch profileren gebeurt dat nu volgens ‘cijfermatig inzicht’. In wijken waar al ‘wat speelt’. ‘Dan ben je niet alleen te laat, maar wat heb ik daarmee te maken?’ vraagt hij zich verontwaardigd af. ‘Ik werd een detectiepoortje in geduwd en de volgende keer een ‘selectiezuil’ met een ‘dobbelsteeneffect’ in mijn skinny jeans om te kijken of je gefouilleerd moet worden. Maar hier is er maar één van dus wordt als die niet beschikbaar is, iedere vijfde voorbijganger gefouilleerd.’
‘Ja, je kunt van het Femke-regime niet verwachten dat ze de hele dag die selectiezuil rondrijden in de stad.’
‘Gaan we lollig doen? Ben jij niet gefouilleerd?’
‘Nee, laatst liep ik in een nogal louche buurt waar ik mijn keukenmessen laat slijpen. Ik had er alles mee kunnen doen behalve de banden van de tram doorsnijden, maar ik werd niet gefouilleerd. Misschien was ik de zesde voorbijganger.’
Had ik maar niets gezegd. De volgende dag loop ik in een door Halsema aangewezen buurt als ik word aangehouden. ‘Wat is er mevrouw de agente?’
‘Wilt u mij genderneutraal aanspreken?’ vraagt de agente van kleur. Gelijk beland ik in zo’n selectiezuil. ‘Waar zijn die ballonnen voor?’ vraagt ze.
‘Blow Up!’
‘Gaan we grensoverschrijdend praten?’ – ze pakt handboeien.
‘Nee, nee. Dat is een nieuw programma op tv: allerlei beestjes van ballonnen maken. Voor de buis doe ik mee. Zo leuk na dat knikkeren en al die dominostenen hebben we nu wel zien omvallen…’
‘En waarvoor zijn die gaspatronen?’
‘Dacht u dat ik die ballonen allemaal zelf ga opblazen?’
10 miljoen wordt er extra gespendeerd aan het bestrijden van criminaliteit en corruptie. Angst voor woke-links is kennelijk veiliger en goedkoper dan profileren van het profiel dat al bekend is.
Ik blaas een ballonnetje op en lach me te barsten.
