‘Rustig ademhalen… het regent zonnestralen…’ Ik heb last van een goed humeur. Heerlijk, brood met ham. Vooral dat randje vet. ‘Hersluitbare verpakking’. Handig. Even kijken, waar is het beginnetje? Misschien de onderkant? Nee, ook niet. Ik draai de verpakking weer om. Ah! Daar zit de snoodaard. Waarom heeft die trut van de supermarkt het etiketje nu juist over de sluiting geplakt? – een occlusie nadert.

Geen beweging in te krijgen – het regent harder. Rustig ademhalen. De schaar dan maar? Nee, wat meer kracht zetten… Ik schiet uit! De melk stroomt als een stortbui over mijn broek.

Het onweert nu, de ham flitst door de keuken en ik roep met meer volume de naam van ‘Iemand’ dan zeshonderd zingende godsdienstwaanzinnigen uit Staphorst.