Keuzestress
Niet kunnen kiezen. Iedereen heeft er al eens last van. Erger wordt het wanneer je stress krijgt van anderen hun keuzestress. Het beste lijkt mij om op voorhand een lijstje te maken met wat je wil. En proberen om zich daar ook aan te houden. Dat zorgt voor duidelijkheid en tijdwinst.
Neem nu dat koppeltje bij de bakker zonet. Alle tijd van de wereld. Elke aankoop gaat gepaard met communicatie, wat je alleen maar kan toejuichen binnen een relatie. We nemen een brood. Het mag zoet. Suiker, rozijnenbrood? Of doen we toch maar een gewoon wit. Ze kijken elkaar zoet aan en beslissen. Het wordt een suikerbrood.
We kunnen dan misschien ook nog wat gewoon brood meenemen? Alweer verzeilen ze in een soort van overleg met blikken. Maar dan kunnen we net zo goed wat pistolets nemen toch? Ja dat is beslist. Het worden pistolets. Hoeveel nemen we er dan best? 5? Ja 5 is goed. Dat gaat vlotjes.
Wit? Vraagt de vriendelijke verkoopster met kauwgom in de mond. De kauwbewegingen versnellen een beetje, verder is er niets op te merken over haar grenzeloos geduld.
Heb je alleen maar witte pistolets?
Née hoor. De mand staat op een strategisch goed zichtbare plaats zodat de verschillende soorten pistolets duidelijk zichtbaar zijn voor zij die erin geïnteresseerd zijn.
Het is duidelijk dat die kerel van het koppel dat niet echt is, anders had hij zowiezo de vraag niet gesteld.
Nee hoor, er zijn ook donkerbruine en lichtbruine als je wil.
Ik heb liefst de bruine. Doe maar de bruine. Ik hoor nu voor het eerst een zekere vastberadenheid in zijn stem. Ik schrik er zelfs een beetje van als stille getuige.
De winkel juffrouw telt luidop. Een, twee, drie.... Haar hand gaat naar de vierde grijpensklare pistolet tot plots iets heel onverwachts gebeurd.
De jonge vrouw die de kerel vergezeld zegt plots. Ik lust liever witte pistolets. De winkeljuffrouw stopt even met kauwen. Ik kijk het koppel met enige spanning aan als van... Gaat deze hele discussie nu opnieuw beginnen?
Alstublieft mensen.. Ik moet enkel een klein zemelen, ik weet wat ik wil!
De kleine onderbreking is vrij snel opgelost. Okee neem er dan nog 2 witte pistolets bij, als je graag een witje eet, zegt hij liefdevol.
Een zekere stress valt bij me weg.
We willen ook graag wat kip curry. En ook nog wat prépare. Ze onderhandelen nog even over het derde potje. Het wordt krab.
Het gelukzalige moment is daar. Hij neemt zijn portefeuille. Een teken dat de bestelling compleet is en dat het weldra mijn beurt is.
Klein intens gelukmomentje na het aanschouwen van keuzestress in combinatie met begripvolle liefdevolle onderhandelingen.
Een aanrader voor iedereen.. . Maak op voorhand je boodschappenlijstje. Dank u.
