Hier je Laten we een kat een kat noemen, het gaat van kwaad naar erger met dat hele woke verhaal. Niemand vraagt om publiekelijk beledigt te worden. Maar er is een verschil. Een dikke poes mag niet meer. Een enorme poes wel. Zelfs het woord aantrekkelijk wordt vervangen door vriendelijk. Als alle aantrekkelijke mensen ook vriendelijke mensen zouden zijn, was er wellicht nergens nog oorlog. Helaas is dat niet de realiteit. Dus oppassen geblazen als je zegt "wat een vriendelijke man". Dat gaan ze dit binnenkort alweer interpreteren als een man die je enorm ziet zitten. Nee, ik bedoel niet dat die dik is als die zit. Ik wil alleen maar zeggen dat er een verschil is in dingen zeggen en dingen begrijpen. Al dan niet verkeerd. Lelijk wordt ook geschrapt. Niet vervangen maar geschrapt. En zeg nu zelf, er zijn een pak lelijke dingen in deze wereld. Het doet mij denken aan mijn oudste zoon. Toen die nog klein en schattig was, en daar bedoel ik verder niets mee, hij is soms nog steeds schattig, had hij een ander woord voor lelijk. Hij zei "vies". Hij was vrij mondig en alert voor dat soort zaken. Het gebeurde meermaals dat hij tijdens het winkelen in de supermarkt wat rond zat te kijken. In het zitje in het winkelkarretje observeerde hij alles. Ook de mensen die ons kruisten. En dan gebeurde het wel eens dat hij heel onbezonnen zei, bijna riep, "Dat is een vieze mevrouw hé mama!" De lelijke mevrouw lachte soms groen naar me. Met ogen van..jij slechte moeder dat je je kind dat laat zeggen. Ik probeerde hem nadien telkens op een pedagogische manier uit te leggen dat "vies" in deze context niet kon gebruikt worden. De vrouw was gewassen en "clean", dus niet vies. Ze was gewoon lelijk. "Iets wat je niet mooi vindt, vind je lelijk". Dat zei ik dan tegen mijn klein zoontje. En ik vermelde uiteraard dat hij zo een uitspraken beter niet luidop zei, maar liever fluisterend in mijn oor.. En telkens opnieuw deed hij het toch.."Dat is een vieze hé mama !", luidop. Met zijn donkere, wakkere oogjes keek hij mij dan vragend aan. Bevestiging moest hij telkens van mij krijgen. En op de duur zei ik dan... "Ja schatteke, die is vies." En dan was hij dik tevreden. Want lelijk stond toen nog niet in zijn woordenboek. of verhaal toevoegen s.v.p.
