Mallorca een zonovergoten eiland met stranden, baaien, bergen, ruige landschappen en..
Een eiland wat leeft van de toeristische industrie.
Palma de Mallorca is eigenlijk een langgerekt stuk strand vol met hotels, winkels en uitgaancentra..
Alles is te koop, te huur en tussenhaakjes, te krijgen.
Voor zover ik ooit heb overwogen om me deze kant op te begeven om te wonen, werken, leven, is dat na, eigenlijk al tijdens, mijn korte bezoek aan deze stad direct over.
De stad is onderverdeeld in wijken.
De duurste, de jachthaven is ontoegankelijk voor de ‘normale' mens. Dan heb je de Duitse wijk, de Nederlandse wijk en de internationale wijk.
In de Duitse wijk vind je bratwursten und biergarten. De supermarkten zijn voorzien van Duitse merken en artikelen.
De Nederlandse wijk is qua inrichting hetzelfde maar dan met frikandellen en bitterballen.
Hollandse kroegen met Hollandse bazen en naast de voor de jongeren bekende skihutmuziek natuurlijk Hazes en dergelijke.
De internationale wijk ben ik niet eens meer ingegaan. Mijn verwachtingen daar is dat de ‘ale' glansrijk stroomt en de karaoke hoogtij viert.. honestly, I chickend out.
Zeker weten is dat er hier in ieder geval naast water het overheerlijke goudgele vocht met schuimkraag in overvloedige hoeveelheden naar binnen gegoten wordt.
Overdag liggen de mensen letterlijk te bakken in zon. De diverse geuren van zonnebrandcrèmes en oliën zijn tot in het hotel ruikbaar. Dit naast een combinatie van diverse parfums, deodoranten en aftershaves.
Naast elkaar op gehuurde bedjes, ieder zijn eigen speaker en muziek.
Geschreeuw, gelach en drank. Veel drank.
Lijf na lijf op een bedje. Het strand zelf is onzichtbaar en zeker niet te bewandelen.
Afkoelen gebeurt in het water op de bananenboot, de jetski, speedboot of door je enkels even onder te dompelen.
Waarna er natuurlijk weer gesmeerd moet worden..
De boulevard bestaat uit twee delen. Een direct naast het strand met genummerde strandtenten, zodat je weet waar je bent. En een boulevard aan de overkant van de doorgaande weg waar winkels, cafés en restaurants de boventoon voeren. Bijna alles is te koop, behalve natuurlijk net dat ene. Dus winkel na winkel wordt bezocht. Shoppen voor dat ene souvenir, die ene jurk, de juiste pet, hoed, bril, shirt.
Vind je het niet. Geen nood. Ook op het strand zelf worden drankjes verkocht; ijskoud, best knap met plus dertig graden. Verder verkopen ze zonnebrillen, hoeden, petjes, strandlakens en luchtbedden. Beter gezegd, ongeveer alles wat een zonneaanbidder maar kan wensen
Tja, zelfs een Thaise massage behoort tot mijn verbazing tot de mogelijkheden.
Nu ben ik er net na het hoogseizoen dus het grootste deel van alle vakantiegangers zijn al weg. De gemiddelde leeftijd is met enkele tientallen jaren gestegen maar ondanks dat is het druk. Niet gewoon druk maar met name luid, dronken, snurkend druk. Overdag, ’s avonds en ’s nachts. Met mijn soms tijdelijke insomnia mag ik dat dus nu net meemaken.
Vermaak ik me. Kosteloos!
Geweldig vind ik het om mensen die ’s morgens aan het ‘all inclusive’ ontbijt nuchter, schuchter en lichtelijk gespannen aanschuiven in de rij gedurende de dag te zien veranderen in losbandige, schreeuwende, meezingende, hossende wezens die gezamenlijk in exact dezelfde outfit (mijn grootste verbazing dusver) op jacht gaan naar vertier, nog meer alcohol en soortgenoten van of het ene of van het andere geslacht..
Groepen dames, groepen heren, gemengde groepen. Ze zijn bizar om naar te kijken.. en te bekijken.
De enkele stellen die hier zijn gaan op excursies. Deze worden volop aangeboden. Zeilen op een catamaran, een off-road tour. Een elektrisch nagemaakt authentiek treintje, grottentochten, authentieke markten. Voor iedereen is er wel iets. Het kost een berg en brengt je zeker naar die ene plaats waar elke toerist van droomt. Dat ene dorpje waar mensen nog ‘authentiek' leven en waarvan de uitgestalde fabriekswaren voorzien zijn van een eigengemaakt label met ‘handgemaakt’ erop, wat je thuis dan weer weggooit.
Laat mensen in hun waarde. Ik zal het niet verklappen.
Is dit de plaats waar ik zou willen vertoeven?
Nou nee. Echt niet.
Nu kan ik er om lachen. Eventueel meelachen. Maar dit spelletje elke dag?
Nooit!
