O God, het is weer zover. Hij vindt weer ergens iets van. Hij heeft weer iets gelezen, gezien, gehoord wat hem heeft gegrepen en wat hem in beweging heeft gezet. Hij zit weer bij een lekker rebels clubje en schopt weer lekker tegen grote, boze meneren en mevrouwen aan. Hij heeft zijn status op Facebook aangepast en een mooi kader voor zijn profielfoto gekozen. Hij gaat naar bijeenkomsten met mensen die ook weer ergens iets van vinden.

Ondertussen krijgt iedereen die het wil en niet wil een lezing waar je u tegen kan zeggen. Hij voelt zich zo slim en goed over zichzelf. Hij staat weer boven het onwetende gepeupel.

Maar dan… dan gebeurt er altijd wel iets waardoor het iets waar hij wat van vindt niet meer zo belangrijk is. Ga hierover niet in discussie, want krenk zijn ego niet, maar de gebeurtenis verklaart zijn gebrek aan desinteresse altijd volledig (volgens hem). Hij vindt even niks en lijkt weer bijna een rationele gesprekspartner. Maar wees niet bang, want het duurt niet lang voor hij weer iets vindt om wat van te vinden: de parttime activist.