Goed, het is officieel nog crisistijd. We worden geacht ons thuis te vermaken. Mijn avondbezigheden vervallen tijdelijk. De wasjes heb ik overdag al gevouwen. Tja, je verzint wat om te vergoelijken dat je 's avonds ineens naar Temptation island zit te kijken.

Hoe dan ook, ik deed het. Net als vele anderen. Nog altijd een excuus van lik m'n vestje, weet ik. Maar ik ging ervoor, met mijn volle verstand. Al heb je dat niet zozeer nodig. Nee, je kunt je verstand beter een poosje 'on hold' zetten zodra je je gaat laven aan de jonge koppels die zich in een exotisch oord laten scheiden en verleiden. En filmen.

 

Een en ander vindt plaats onder invloed van een soort alcohol infuus, om het gewenste oergedrag wat te stimuleren. Als kijker pak je er gerust iets geestverruimend bij. Met name de sexy verleiders kunnen soms filosofisch uit de hoek komen. 'A shoulder to cry on is a dick to ride on' is wat mij betreft nu al een klassieker. Hij is te bestellen op een Delfts blauw tegeltje. 

 

Trouwens, als je de hoogtepunten van de wedstrijd in de herhaling wilt zien, dan heeft Temptation Island een nabeschouwing in petto. Onder leiding van Rick Brandsteder kijken we dan terug hoe een der kandidaten zich gewillig laat trakteren op een lapdance en vervolgens alle verleidsters stuk voor stuk bespringt. Het tafereel oogt, naar mijn idee, als een slapstick, totdat de tafelgasten, waaronder een psychologe, hun analyses er op loslaten: 'Hij komt niet stevig over.' Ook kijken we naar de tranen van de bedrogen vriendin die de beelden van haar aanstaande ex onder ogen krijgt. Eureka! Dit is wat we willen zien toch? Tafelgast: 'Van binnen gebeurt er veel bij haar.' Zucht. Waar is Peter R. de Vries als je 'm nodig hebt. Verbaasd ben ik. Nog niet verdrietig.

 

Slechts één ding maakt me verdrietig. Dit seizoen is opgenomen in Thailand. Ben ik eerder dit jaar nog geweest. Een land waar je tempels bezoekt of olifanten wast. Waar je street food eet aan een plastic tafeltje en 'sa wa dee kaa' zegt tegen de immer minzaam glimlachende bevolking.

 

Uitgerekend in die spirituele, respectvolle ambiance gedraagt een roedel onvolgroeide jongelui zich als eencellige holbewoners. I need a shoulder to cry on...