'U zult op de volgende tram moeten wachten,’ zegt de conductrice. ‘Er is hier al een passagier met een kinderwagen.’
‘Maar ik moet naar het consultatiebureau,’ zegt de moeder beteuterd. ‘Ik heb al een volle tram voorbij moeten laten gaan om dezelfde reden. Zo kom ik er nooit.’
‘Als die jongelui hun voeten van de bankjes halen en gaan staan, dan kan die mevrouw hier best zitten met de kinderwagen naast haar,’ zegt een man.
‘Kanker op man. Tief op met dat wijf met die kinderwagen en rij door. Anders komen we te laat op school. Krijgen we weer straf van die kankerlijers.’
Naast me een vrouw die minder douchen wat te stringent doorvoert; morgen maar weer op de fiets!
De tram snerpt door gewenning geruisloos geworden de bocht door. Voor het Anne Frankhuis staat de gebruikelijke rij. Aan de voet van die oude Wester staat een man in gedachten. Hij gaat toch op het terras zitten; misschien wordt hij bediend. Yuppen wordt gevraagd niet zo luidruchtig te doen. Studentes ‘doen nog een bierrrrtje, zeg maarrr…’ De klepels van het carillon slaan tegen de Hemony-klokken. De wijkagent kijkt alle richtingen op, maar nooit de juiste.
Een man draait een zwaar shaggie, een dame kucht alvast. Een junk blowt windstil wiet. Een meisje showt haar decolleté, de stratenmaker doet hetzelfde, maar beseft dat niet als hij bezweet en met pijn in zijn knieën zich een weg beukt naar zijn uitgestelde pensioenleeftijd.
Er staat weinig wind op deze julidag. Ik zit nog niet eens een minuut op het terras of mijn gedachten wapperen meer dan de vlag met Palm erop. Hoeveel gedachten huizen er niet in mijn hoofd?
De vlag van Palm zit die van Hartevelt behoorlijk in de weg, net of die hem de winst niet gunt op het volle terras met mensen die ook hun gedachten hebben: goed, slecht of ergens ertussenin. Alsof er een voorkeur moet zijn. Wie geeft zijn hart aan wie of heeft dat al gedaan en om welke reden? Zo heb ik er weer een gedachte of wat bij gekregen. Niemand kent ze totdat ik er toestemming voor geef door ze op te schrijven. Wie zal er winnen, bier of jenever? En wie verliest de strijd, mogelijk van beide, want gezopen wordt er.
McDonald’s denkt wel aan je gezondheid. Eerdaags mag je op de terrassen van McDonald’s niet meer roken, zodat je door de qua vorm en inhoud niet te eten driedubbele hamburger wegwerkend je cholesterol rookvrij op peil houdt. Of draai ik de boel nu om? Nou, daar zijn de Amerikanen zelf mee begonnen. Uit protest de vlag omkeren, zoals bij Black Lives Matterprotesten. En wij apen maar wat graag het land waar ze met de bijbel op tafel elkaar overhoopschieten na. Kijk maar naar de boerenprotesten. Wat het voor zin heeft? Ach, als de vlaggetjes op de wangen bij een volgend WK-voetbal of schaatstoernooi maar op de juiste manier zijn aangebracht voordat het bier, de jenever of berenburg naar binnen wordt gewerkt. Na afloop lekker met z’n allen naar McDonald’s.
De tram rijdt ‘s avonds langs Artis Natura Magistra, De natuur is de leermeesteres van de kunst. In dit geval van de retoriek: een talkshow met Renze Klamer, nieuwkomer bij RTL. In de tuin van Artis praat Renze na bij OP1 te zijn weggestuurd onder een andere vlag en met publiek dat betaald wordt(!). Thuis zie ik in de herhaling een jongeman uit een andere gezellige stad, Utrecht, aan tafel zitten. In het hol van de leeuw vraagt Renze retorisch wat hij ervan vindt dat statushouders tijdelijk voorrang hebben bij het verkrijgen van een sociale huurwoning, waarop de man al jaren wacht. ‘Eigen mensen eerst,’ zegt de man. ‘En Oekraïense vluchtelingen dan?’ vraagt Renze – ja, als je je publiek betaalt en je beoordeeld wordt aan de hand van kijkcijfers dan verhaspel je jezelf in de zegswijze ‘je waait mee zoals de vlag er nu bij hangt’.
