De nacht, vol duistere zielen maar tegelijk fluweelzacht en sensueel want verfijnd door de zachte, subtiele geur van de bloeiende kamperfoelie is mijn heden.
Hier dwaal ik, geleid door mijn zinnen, gestreeld door de druppelende klanken van een gitaar.
Ik sluit mijn ogen en voel hoe ontspanning me in de armen neemt gevolgd door een totale overgave aan het nu.
En aan jou, heerser over mijn gedachten.
Tevreden over dit artikel? Deel het met anderen voor meer lezers.