Rimpels 2
(Een vervolg op rimpels 1 van vorige week)
Het is oneerlijk verdeeld in de wereld
“Rijke mensen worden rijker en arme mensen armer. Mensen die niet kunnen opvoeden krijgen tien kinderen, terwijl zij die juist goed zouden kunnen opvoeden kinderloos blijven.”
Mijn vrouw Irene hoort mijn gemopper aan, terwijl ze in de tuin onder de parasol mijn haren knipt. Het is een heerlijke zondagmorgen en er zijn maar een paar wolkjes aan de hemel.
“Waar wil je met je gemopper eigenlijk naar toe?” “Bij de meeste oudere mannen,” ratel ik verder, ”groeien de haren uit neus en oren, maar op hun hoofd groeit bijna niets meer. En bij veel vrouwen wordt het hoofdhaar steeds dunner, terwijl er onder de kin een weelderige haarbos groeit.
Er klopt iets niet aan deze wereld”
Boos en gefrustreerd zie ik een roodborstje de struiken in vluchten.
“Maar sommige mannen en vrouwen krijgen juist meer innerlijke schoonheid naar mate ze ouder worden,”
probeert Irene het gesprek een positieve wending te geven. “Ja, ja, ik ken die gerimpelde mummies wel met hun charismatisch voorkomen. Toch blijf ik die lelijke gele tanden zien en haren waar ze niet horen.”
“Nou moet je echt ophouden hoor,” zegt Irene kribbig.
“Weet je,” ga ik onverstoorbaar verder, “ik moet nog weleens denken aan BB, oftewel Brigitte Bardot. Ze was ooit het mooiste meisje van de wereld. Echt beeldschoon. Vroeger zongen we: ”Brigitte Bardot, Bardot, die heeft ze niet zo maar zo ”en dan maakten we weidse gebaren om haar mooie borsten te beschrijven. Laatst zag ik een foto van haar in een damesblad. Wat moet zij een innerlijke kracht bezitten om niet de rest van haar leven in vrijwillige quarantaine te gaan. Irene legt de tondeuse en schaar weg en zegt: ”Je schoonheidsbehandeling is achter de rug meneer en nu ophouden te zeuren!”