De regen valt met bakken uit de hemel. De jeugd drijft lachend op een rubbervlot door de straat. 

Regen is niet mijn favoriete weertype en stemt mij somber. Mijn vriend draagt ook zijn steentje bij: “Buienradar geeft aan dat het mooi weer is. Zullen we even de stad in lopen?” 

Ik kan mijn oren niet geloven. Deze vraag op dit moment, het moet niet gekker worden: “Kijk even langs het beeldschermpje naar buiten, joh. Nog steeds zin om te wandelen?”

Hij kijkt op van zijn mobieltje. Ik zie zijn verbaasde blik: “Ach wat vreemd, Buienradar zegt toch echt dat het mooi weer is en blijft.”

Ik schud mijn hoofd. In wat voor een wereld leef ik eigenlijk als mensen in mijn omgeving niet meer om zich heen kijken en vertrouwen op informatie die ze digitaal aangereikt krijgen.
Mijn vriend knipoogt, hij weet het nu zeker: “Het leven is altijd mooier als je in een schijnwereld leeft.”