‘One step beyond!’ Hij stampte schreeuwend en virtuoos solerend op zijn luchtsaxafoon door zijn gehuurde zolderkamer.
Donderdag van vier tot zes speelde zijn hospita bingo en daarna at ze tot zeven uur in de bejaardensoos. De rest van de week plakte het ouwe mens met een stethoscoop aan haar plafond en waarschuwde bij elke krakende vloerplank dat dit écht de laatste keer was. Hij sloop overspannen op zijn sokken en keek met een koptelefoon tv. Doortrekken deed hij met een kussen op de wc-bril en een deken rond de stortbak. De donderdag bevatte zijn enige stressvrije uren in de week, naast de rust gedurende haar sporadische familiedagen. Hij benutte die zeldzame uren zonder bemoeizuchtig mens ten volle, buiten adem blies hij een eindschot en landde op zijn knieën voor het denkbeeldig publiek.
Een ferme roffel op de deur onderbrak Madness en het applaus in zijn hoofd.
‘Ik heb getuigen,’ krijste ze en stapte met zus en zwager binnen. Ze duwde haar looprek tegen zijn benen en piepte: 'D'r uit jij!'
Enthousiast over deze inzending?
Jouw commentaar toevoegen? Schrijvers stellen je tips en opmerkingen op prijs. Dat is mogelijk in de tekstbalk
Wees de eerste om commentaar te geven.
Meer publicaties lezen of zelf meedoen aan een schrijfactiviteit?
Klik op een van de mogelijkheden.
Klik op een titel om de inzending te lezen.
Eerst inloggen s.v.p.! Meedoen is alleen mogelijk voor leden. Nog geen lid? Je kunt je gratis registreren als lid.