Wat we als prozaschrijver kunnen leren van film...... Iedereen die wel eens een schrijfcursus heeft gedaan kent de kreet Show don’t tell.
En iedereen die wel eens een schrijfcursus heeft gegéven weet dat hij er beginnende schrijvers veelvuldig mee om de oren moet meppen. Niet beschrijven, maar laat het zíen! Wat neerkomt op: leg in godsnaam niet alles uit (een voorgekauwd verhaal is enorm saai), maar schrijf beeldend en suggestief en zet die grijze hersencellen van de lezer een beetje aan het werk.
Schep beelden
Schrijf dus niet: ‘Piet is boos’, maar tóón die boosheid. Laat hem rood aanlopen (of juist wit wegtrekken), met zijn vuist op tafel slaan, snuivende geluiden maken of de hond een schop geven. En óók niet: ‘Truus legde Piet uit dat ze al een tijdje ongelukkig was en hem ging verlaten en daarom een vliegticket naar Timboektoe had gekocht.’ Aan deze gortdroge informatie valt weinig te beleven. Maar laat je Truus snikkend haar koffer inpakken, onderweg naar Schiphol een flirt met de taxichauffeur beginnen of met een triomfantelijke zwiep haar trouwring uit het raam gooien, dan schep je de beelden waarmee de lezer zelf het verhaal kan ontdekken. En dat is een stuk spannender dan iedere ontwikkeling expliciet voorgeschoteld te krijgen.
Schrijf dus niet: ‘Piet is boos’, maar tóón die boosheid. Laat hem rood aanlopen (of juist wit wegtrekken), met zijn vuist op tafel slaan, snuivende geluiden maken of de hond een schop geven. En óók niet: ‘Truus legde Piet uit dat ze al een tijdje ongelukkig was en hem ging verlaten en daarom een vliegticket naar Timboektoe had gekocht.’ Aan deze gortdroge informatie valt weinig te beleven. Maar laat je Truus snikkend haar koffer inpakken, onderweg naar Schiphol een flirt met de taxichauffeur beginnen of met een triomfantelijke zwiep haar trouwring uit het raam gooien, dan schep je de beelden waarmee de lezer zelf het verhaal kan ontdekken. En dat is een stuk spannender dan iedere ontwikkeling expliciet voorgeschoteld te krijgen.
Schrijven voor film
Een goede oefening in Show don’t tell is het schrijven voor film. In film wordt het verhaal voornamelijk in beelden verteld en voor het script moet de scenarist dus al zijn vaardigheden om te visualiseren maximaal benutten en inzetten. Gek eigenlijk, dat er dan in schrijfcursussen zo weinig aandacht wordt besteed aan scenarioschrijven, terwijl juist die discipline gespecialiseerd is in storytelling, het zo beeldend en effectief mogelijk vertellen van verhalen. En dat is toch wat je als schrijver wil: de lezer je verhaal in slepen, hem vastketenen aan je personages en hem blijven boeien en verrassen tot het bittere eind.
Een goede oefening in Show don’t tell is het schrijven voor film. In film wordt het verhaal voornamelijk in beelden verteld en voor het script moet de scenarist dus al zijn vaardigheden om te visualiseren maximaal benutten en inzetten. Gek eigenlijk, dat er dan in schrijfcursussen zo weinig aandacht wordt besteed aan scenarioschrijven, terwijl juist die discipline gespecialiseerd is in storytelling, het zo beeldend en effectief mogelijk vertellen van verhalen. En dat is toch wat je als schrijver wil: de lezer je verhaal in slepen, hem vastketenen aan je personages en hem blijven boeien en verrassen tot het bittere eind.
De kunst van het vertellen
Of je nu werkt aan een boek of een filmscenario (misschien wel aan de verfilming van je boek) - de basis van storytelling is de kennis van verhaalstructuur, personages en plot. Nergens worden die aspecten zo duidelijk benoemd en overgedragen als in de boeken, workshops en cursussen over scenarioschrijven. Als prozaschrijver kun je daar zeker je voordeel mee doen.
Of je nu werkt aan een boek of een filmscenario (misschien wel aan de verfilming van je boek) - de basis van storytelling is de kennis van verhaalstructuur, personages en plot. Nergens worden die aspecten zo duidelijk benoemd en overgedragen als in de boeken, workshops en cursussen over scenarioschrijven. Als prozaschrijver kun je daar zeker je voordeel mee doen.
Meer weten?
Misschien heb je iets aan de volgende vakliteratuur:
The Screenwriter’s workbook – Syd Field
The Writer’s Journey – Christopher Vogler
How to build a great screenplay – David Howard
De held met de duizend gezichten – Joseph Campbell
Misschien heb je iets aan de volgende vakliteratuur:
The Screenwriter’s workbook – Syd Field
The Writer’s Journey – Christopher Vogler
How to build a great screenplay – David Howard
De held met de duizend gezichten – Joseph Campbell
Zin in een workshop of cursus?
Voor meer informatie stuur een mailtje naar info@55woorden.nl
Nuttig artikel?
Is dit artikel nuttig voor jou?
Gebruikerswaardering: 4 / 5
Gebruikerswaardering: 4 / 5
