Hele volksstammen schrijven dagboeken, receptenboeken, thrillers, biografieën en memoires. De schattingen lopen uiteen; sommigen beweren dat Nederland wel een klein miljoen aan potentiële auteurs telt. De meesten van deze mensen houden het bij een vaag voornemen, iets wat ze ooit nog eens gaan doen.

Velen beginnen aan een boek, maar stoppen. Toch is er nog een behoorlijk grote groep die volhoudt en een compleet boek produceert. Soms blijven deze onbekende juweeltjes op een stoffige harde schijf staan, totdat de computer het begeeft. Of ze eindigen als stofvanger in een beduimeld schrift op zolder.

Een steeds grotere groep weet echter tegenwoordig de weg naar een uitgever te vinden. Er moet dan toch wel iets zijn dat deze, soms jarenlange, noeste arbeid het allemaal waard maakt. Schrijven is voor sommigen werk, maar voor de meesten een hobby die ze niet meer kunnen missen. Het heerlijke gevoel je eigen wereld te vormen. Jouw personages, jouw verhaal, jouw fantasie. De mogelijkheden zijn oneindig. Fictie of non-fictie. Het kan in je eigen tempo. Nachtenlang bij het licht van een flakkerende kaars, stiekem op het werk zodat je baas denkt dat je hard werkt, op de bank thuis met de laptop, of een simpel kladblokje naast het bed. Want inspiratie kan altijd en overal komen. Je enige limiet is de kracht van je geest.

Schrijven werkt zelfs therapeutisch bij het verwerken van moeilijke episodes in het leven. Het kan helpen om zaken die je dwars zitten op papier te zetten, zodat je ze letterlijk van je af schrijft. Door het op te schrijven dwing je jezelf, er nog eens goed over na te denken zodat je tot diepere inzichten komt. Voor velen betekent het echter puur plezier. Het genot om je eigen hersenspinsels tot leven te zien komen op papier, het bedenken van een verhaallijn, iets zien groeien onder je vingers totdat uiteindelijk het ultieme gevoel daar is: de ruwe versie is klaar!

Dan begint nog een moeilijke fase. Redigeren en corrigeren. Veel schrijvers hebben het moeilijk met dit stadium. Maar dan is er weer zo’n gelukzalig moment. Het verhaal is klaar om gelezen te worden. Soms alleen door jezelf, door familie en vrienden of misschien zelfs een uitgever. Dat is in alle gevallen een spannende fase. Wat zal men ervan vinden? Is iedereen net zo enthousiast als ik?

Men zegt dat een boek schrijven voor mannen het dichtst bij de ervaring van het krijgen van een kind komt. Geen wonder dat dit dan ook een gevoelige fase is. Je kind zal toch wel liefdevol ontvangen worden? Niemand wil dat zijn geesteskind een lelijk eendje wordt genoemd. Negatieve recensies kunnen dan hard aankomen. Soms moet je dus ook stevig in je schoenen staan als auteur.

Positieve reacties kunnen de schrijver oneindig veel plezier doen. Jij hebt je plezier gehad van het schrijven van je epistel, en nu word je dubbel beloond, doordat anderen er ook nog eens plezier aan beleven.

Als je jouw boek daadwerkelijk hebt uitgegeven, komt daar nog het zalige gevoel bij dat je toch maar mooi in onbekende boekenkasten staat te prijken. De dromen blijven, zelfs na het publiceren van het verhaal. Misschien wordt je wel de nieuwste J.K. Rowling.

Geen wonder dat zoveel mensen schrijven. Het is een heerlijke hobby, waarvan sommigen zelfs hun werk hebben gemaakt, die velen inspireert tot het creëren van de mooiste verhalen. Schrijven is dan ook een buitengewoon aangename en onuitputtelijke bezigheid die de geest van zowel schrijver als lezer verrijkt.