'Ik verkoop de zonsondergang.'
'Hoe bedoel je?'
'Ik ben een gerenommeerd dichter en schilder.'
''Jorre Vanbaelen', zei je? Nooit van gehoord. Doe je dat dan over de zonsondergang?'
'Voor de zonsondergang doe ik dat. Niet over.'
'Hoe klinkt dat dan?'
'Dat kost je een euro per woord.'
'Een euro per woord? Ben je zo goed dan?'
'Ja.'
'Haha, zullen zien. Doe maar voor tien euro.'
'Wil je niet meer betalen?'
'Nee.'
'OK. Haar licht maakt plaats voor duisternis. Ze verlaat mij warm.'
'Zo.'
'Yep.'
'Ik voel mij geconflicteerd.'
'Hoezo?'
'Dat was zeker geen tien euro waard, maar ik wil wel weten hoe het verder gaat.'
'Een euro per woord.'
'Pffffff.'
'Ik kan het ook voor je schilderen?'
'Een euro per penseelstreek zeker?'
'Meer.'
'Ik kijk er straks wel gewoon heen, de zonsondergang.'
'Enkel een kunstenaar vat haar essentie.'
'Niet.'
'Wel.'
'Niet.'
'Wel.'
'OK, geef mij het hele gedicht maar voor 25 euro, goed?'
'Deal.'

 

'Hier.'
'Haar licht maakt plaats voor duisternis. Ze verlaat mij warm. Haar vertrek is kalm: de maan belooft haar terugkomst.'
'Waren dat wel 25 woorden?'
'Nee, negentien. Ik ben geen afzetter. Met de titel bij: twintig woorden.'
'Wat is de titel?'
''Zonsondergang.''
'Geen afzetter? 25 euro voor dat onnozel stukje?'
'Alleen voor jou. Er hoort trouwens een schilderij bij.'
'Voor hoeveel?'
'26 000 euro.'
'Oh.'
'Yep.'
''Haar licht maakt plaats voor duisternis. Ze verlaat mij warm. Haar vertrek is kalm: de maan belooft haar terugkomst.' Ja, toch wel mooi ... Een authentieke 'Jorre Vanbaelen'?
'Helemaal.