Ik doe een trui aan, jij zegt dat je juli mist als de herfstochtend dampig is en de lucht grijs.
We zien de werkelijkheid verschillend, en de waarheid anders. Jij zegt dat de herfst je depressief maakt, maar ik wil niets liever dan ritselende bladeren, je de hand toereiken waardoor je weer opstaat uit je seizoensspagaat.
Jij ziet op tegen de dag na zondag, en ik zeg dat maandag op dinsdag alweer is geweest.
‘Kastanjes zijn niets anders dan om tegen te schoppen,’ zeg ik. Nou, doe dat dan en beleef een kinderfeest.
Ik weet niet wie er gelijk heeft, maar waarom zou je alles moeten willen verklaren?
Gele herfstbladeren onder een koude, blauwe herfstlucht, kleuren het heus wel een beetje groen.

Jij doet een trui aan, ik zeg dat ik juli mis als de herfstochtend dampig is en de lucht grijs.
We zien de werkelijkheid verschillend, en de waarheid anders. Ik zeg dat de herfst mij depressief maakt, maar jij wilt niets liever dan ritselende bladeren, mij de hand toereiken waardoor ik weer opsta uit mijn seizoensspagaat.
Ik zie op tegen de dag na zondag, en jij zegt dat maandag op dinsdag alweer is geweest.
‘Kastanjes zijn niet bedoeld om tegen te schoppen,’ zeg ik. Het leven is geen kinderfeest.
Ik weet niet wie er gelijk heeft, vraag mij af waarom we niet alles kunnen verklaren.
De klimaatsverandering stemt iedereen somber. Mij niet. Want juist door felblauwe, warme herfstluchten kleuren mijn herfstbladeren aangenaam blauw.