‘Met mevrouw Coquelicot. Ik heb een vraagje: Heeft u …’
‘Wat? Hoe? Kokkeliekoo? Ga effe je moedâh peste.’
‘Pardon? Dit is mijn achternaam. Het is het Frans voor …’
‘Hahaha, lamenielache. Ik ben agtelijke Bagtje nie.’
‘Nou ja, zeg, laten we hierover ophouden. Ik heb, zoals gezegd, een vraag. Verkoopt u biologisch klaprooszaad?’
‘Noù mot je ‘ns effe luìstere, mevrâutjuh, als jij je naam goed ken
uìtspreke, bel je maah terug. Wie denk je wel dat je ben? En ik hep
niks biologies. Ook weer zo’n haip. Tuttututtù, mevroûw weet wel
van de tore te blase, hè? Goeiuhmogge!'