Ik zit voor de eerste maal in de rolstoel. De zogenaamde actieve rolstoel, die ik voortbeweeg met mijn spillepoten van benen. Mijn doel is de sportschool. De muziek dreunt al bij aankomst, dwars door mijn Tempur kussen heen. Mijn condoomkatheter is gelukkig wel schokbestendig

Ik trippel naar binnen en groet een mij nog onbekende dame achter de bar. 

‘Goedemorgen, wat kan ik voor je doen?’ 

‘Ik zou graag kickboksen willen leren’

De dame fronst haar welgevormde voorhoofd.

Even blijft het stil... 

Hoofdschuddend kijkt ze naar mijn ijzeren benen en dan pas naar mij.

‘Geen woorden maar daden,’ staat op haar T-shirt bedrukt.