‘Sander, komt dat meisje ook op je verjaardag?’
‘Mam! We zijn alleen exclusief.’
‘Exclusief? Dat klinkt toch niet als een scharrel.’
‘Scharrel of kwarrel, mam? Nee, exclusief: we hebben niets, maar we gaan niet vreemd.’
‘Verkering, bedoel je?’
‘Mahám, alsjeblieft zeg, verkering is voor kinderen. Re-la-tie. En nee, geen relatie. Bovendien komt eerst nog de prela.’
‘Al die labels … ’
‘Een prela is wat serieuzer. Meer tekst. En je ziet elkaar wat vaker.’
‘Ongelooflijk. Waar is het gevoel? Je ziet elkaar niet gewoon als je elkaar wílt zien?’
Hij lacht vol ongeloof. ‘Mam, jij bent zó twintigste eeuw!’
Kakkerlak had het zwaar. Ze was tot de overtuiging gekomen dat ze een fors imagoprobleem had. Ze werd met voeten getreden. Letterlijk! Overal waar ze haar gezicht liet zien probeerde men haar dood...