Ik ga een verhaaltje schrijven. Maar waarover? Hebben jullie wel eens een egeltje bekeken? Ik vind het van die koddige diertjes, ze doen geen vlieg kwaad en ze zijn hartstikke tam. Je vindt ze veel in tuinen. Ik weet niet precies wat ze de hele dag doen, behalve eten en wat wandelen. In ieder geval zijn ze ook erg angstig. Maar nu heb ik het even over Pluk ons konijn. Ja wij hadden een konijn, Pluk, met een groot hok en duizend angstaanvallen. Nooit meer zo’n dier in huis. We hebben het echt geprobeerd, een kat, nog een kat, maar ze bleven nooit lang. En als het beestje dan weer weg moest brak mijn hart. Wilde niet zindelijk zijn want mevrouw was al op leeftijd. Talloze artsen bezocht maar het mocht niet baten. En dat was direct het laatste dier in huis. Ik kan kinderlijk houden van dieren, het was alsof ik zelf terug ging naar het asiel waar we kat Puck moesten achterlaten. Om de volgende dag een telefoontje te krijgen. ‘Ja mevrouw maar ze plast op bed’ Ja dat wist ik al natuurlijk. Erg jammer. Vroeger hadden we honden thuis. Happy, een hond uit het asiel. Die was op een gegeven moment weggelopen en we vonden hem terug in Utrecht waarnaar hij was meegenomen. Happy stierf tijdens een tragisch bromfietsongeval en toen kwam Shannon, een Ierse setter die zestien jaar bij ons bleef. Een ongelooflijk lief en actief diertje, met wie we liepen te pronken in het Amsterdams Bos met Mallory Wellons die eigenaresse was van haar moeder Gwyneth. ‘Gwyneth watch your tail’, ging het dan en de hond liep bedeesd langs de tafel. Gwyneth liep ook nooit zomaar de straat over. Shannon was ook wel eens spoorloos in het Amsterdamse Bos, achter de konijnen aan. Haar prachtige rode vacht moest vaak geborsteld worden en als het oudjaar was, had de hond rustgevende middelen nodig vanwege de knallen. Mallory nam haar hond dan mee naar het Hilton om geen lawaai uit te lokken. Ja dieren zijn leuk. Soms gaan we de eendjes voeren buiten in de sloot maar nu hoorde ik weer dat brood slecht is voor die diertjes. Toch kunnen ze er aardig om bedelen. Ik ben al een hele tijd niet meer in Artis geweest, trekt me minder maar als ik een dier zie ben ik verloren. Toch hou ik het even bij de dieren van anderen.
Een goede nacht gewenst.
Ingrid