Uit waargebeurde verhalen

Titel: De pakwerker(1979)

Ooit pakwerker geweest? Nou ik wel. Een hospitant op mijn toenmalige school de Wiekslag vroeg op een dag of hij, voor alle leerlingen van de school, een demonstratie mocht geven met zijn herdershond. De directeur gaf zijn fiat. Op zijn tweede vraag wie wel pakwerker wilde zijn, gaf ik mij, zonder te weten wat het precies inhield, hiervoor op. Een dag later zag ik de hospitant met een vriendelijk ogende herdershond het plein oplopen. Onder zijn arm droeg hij een grote tas met daarin een bijtpak. We stonden even te praten en ik aaide de hond die mij met een flinke lik zijn vriendschap betuigde. Of ik mij wilde omkleden in de lerarenkamer. Natuurlijk. Onder het pak had ik voor beide armen een bijtmouw en ook de benen waren goed beschermd. Volledig in het pak gluurde ik om het hoekje de gang in en zag ik in de verte de herdershond samen met zijn baasje. En de hond zag mij. Toen pas besefte ik dat ik beter deze uitdaging niet had kunnen aangaan. Alsof de duivel in de hond was gevaren trok hij woest aan de lijn brulde van “Ik pak je jongen.”
Op het plein aangekomen stonden alle leerlingen van de school al in blijde verwachting langs de kant van het schoolplein. Bij mijn eerste confrontatie met de hond vloog meteen de rechter bijtmouw onder mijn bijtpak vandaan. Een slechter begin kon je niet hebben. Op die middag ben ik van de fiets gesleurd, finaal omver gelopen, in mijn been gebeten en een flinke afstand over het schoolplein gesleept. De blauwe plekken waren de volgende dag niet te tellen. Nu kom ik nog weleens ex-leerlingen van de Wiekslag tegen die niet over de mooie biologielessen of aardrijkskundelessen vertellen, maar…over die ene onvergetelijke middag waarop meester Jan een flink pakslaag kreeg van een herdershond.