‘Weet je nog wel, die avond in de regen…?’

‘Ja, om nooit te vergeten.’

‘Het was al over negen… Hoe jij daar stond te wachten vanaf kwart voor achten… hoe we beiden vrolijk lachten.’

‘Lachen? Ik stond al een uur in de zeikregen toen jij met je zakken vol kwam aanzetten, en net als nu begon te zingen.’

‘Samen onder moeders paraplu…’

‘Je had die paraplu boven jouw hoofd.’

‘Heel verliefd en heel verlegen…’

‘Verlegen? Je handen zaten overal!’

‘We stapten samen in een plas. Je merkte het niet eens omdat dat moment het mooiste van je leven was...’

‘Mooi? Een stortbui kreeg ik over me heen toen je me met jong had geschopt op ‘Het ritme van de regen’.