Nog nahijgend tilt hij het kussen weer op. Dat ging makkelijker dan gedacht. Hij drukt op de alarmknop, pakt zijn vaders hand vast, en huilt.

Met de onderkant van de vaas beukt ze nog een laatste keer in op zijn schedel. Voorgoed is hij klaar met zijn vuisten en zijn knie. En zij is er...

Lopend door mijn gedachtenLopend langs de zee Kijkend en luisterend De zee denkt met me mee M’n benen doen hun werk Met iedere stap weer wat verder...

Harder dan dit kan ze niet op haar pedalen trappen. Hij houdt toch van haar. Met kloppend hart en zijn lievelingschocola in haar rugzak, negeert ze...