Ik wil beroemd zijn, ik wil zingen.
Zuiver mooi en in de maat.
Mijn haren zo mooi opgestoken,
hoge hakken, chique gewaad.
Dus ik oefen en ik oefen
voor de spiegel in de gang.
Maar daar wil het echt niet klinken
en de noten zijn zo lang.
Ik merk dat als ik boven
warm onder de douche ga staan,
mijn stem zo krachtig klinkt als water,
helder is als een sopraan.
Ik zet dan gauw het raampje open.
Hoop dat iedereen op straat me hoort.
Dat ze roepen, juichen, klappen,
omdat mijn stem hen zo bekoort!
Helaas lijkt het steeds uitgestorven
op straat, al zing ik haast perfect.
Want het blijft stil, nog geen deurbel.
Ik ben nog immer niet ontdekt.