Bezeten.
In een onverwacht moment
bemerkte ik ze in mijn hart
demonen! Hoe zijn ze daar in hemelsnaam zo snel gekomen ?
Waarom heb ik ze niet herkend?
In mijn strijd tussen twijfelen en hopen
zijn ze uit hun ei gekropen
Nu zijn ze ook definitief beland in mijn zorgeloze niemansland
Ze stinken, grijnzen en fluisteren kwaad.
Toen ik mijn zelfvertrouwen had verloren leken ze uit het niets geboren
en tonen nu hun monsterlijk formaat
Ze groeien goed door twijfel en mijn angst gevoed
In de hoek zit argwaan , de vleugels nog gevouwen.
Spoedig omarmt hij me met wantrouwen.
Afgunst heeft zich afgezet met een zuignap aan mijn bed
Ik weet dat als hij niet snel weer gaat,
ik vervuld word van zijn haat.
Boven mij hangt de tweeling spot en schuld
Mijn plafond is met hun stinkend slijm gevuld
In de spiegel zie ik hoe angst mij stil beloert. Ze moeten weg, ik word beroerd.
Hoe krijg ik deze monsters weg ,voordat zij bezit nemen van al mijn zinnen?
Ik heb ze de schrik van hun leven gegeven,
worstelde me moedig uit hun klauwen en heb ze
uitgehongerd uit mijn hart verdreven
met liefde en begrip
Enthousiast over deze inzending?
Jouw commentaar toevoegen? Schrijvers stellen je tips en opmerkingen op prijs. Dat is mogelijk in de tekstbalk
Wees de eerste om commentaar te geven.
Meer publicaties lezen of zelf meedoen aan een schrijfactiviteit?
Klik op een van de mogelijkheden.
Klik op een titel om de inzending te lezen.
Eerst inloggen s.v.p.! Meedoen is alleen mogelijk voor leden. Nog geen lid? Je kunt je gratis registreren als lid.