De grote oude windmolen laat zijn
lange houten wieken statig zwaaien
Draaiend nog altijd in het rond
Als ik ontwaak in de vroege ochtend
Als ik naar hem kijk in late avondstond
Een voor mij zo vertrouwd gebeuren
brengt mij steeds weer zoete glimlach
Intens dankbaar liefdevol doen inkleuren
deze wederom gegeven nieuwe levensdag
De oude sterke wieken die ritmisch
voor de statige windmolen draaien
Zwaaiend nog altijd in het rond
Vanaf vrije hoogte prachtige hemellucht
alsof bijna licht aanrakend aardegrond
Hoorbaar gepaard gaande kleine zucht
Zijn weg weer krakend terug naar hoog
S' avonds zowat kussend de heldere maan
S' morgens de zachte gloed der ochtendzon
Haar streling gevend met zachte gouden stralen
Laat een nieuwe dag wonderlijk doen ontstaan
De oude prachtige windmolen staat daar heel
statig met zijn lange houten wieken te zwaaien
Al ritmisch draaiend het frisse koren te malen
Ik wandel rustig langs jou heen en kijk omhoog
Wat een plaatje,.. Jij
Met achter jou betoverend sprookjesachtige
glinstering van juist onstane heldere regenboog