Doornroos

Slaap slaat de dagen om,

evenals de nachten.

Dood voor de wereld

biedt het lijf een bed

voor wilde, zachte krachten.

Het hart een kus die breekt

met wurgende greep door struikgewas

dat wonden sloeg, maar nooit genas.

De woekering van doornenstruiken

stopt hier, waar liefde mag ontluiken.

De kus heeft gesproken,

de betovering verbroken.

Geopende ogen onthullen in een blik

dat angst slechts een gedachte is.

Liefde en inzicht baren in wilde paringszucht

klare wakkerheid als vrucht.

LT

@Mindful.M.E