Insteken en weer omslaan,
doorhalen… af laten glijden
Ik liet me weer eens verleiden
Wat heb ik mezelf aangedaan?
Ik ben een enorme criticus,
in principe -voor mij- geen bezwaar
‘Verdorie!’ alweer een foutje daar
‘Pfff!’ dit wordt nogmaals uithalen, dus…
Zo mopper en zucht ik bij ied’re steek weer
heel langzaam bereikt de ontstemdheid zijn top
Ik denk dat ik vandaag, maar “eventjes” stop
En smijt mijn breisel -ietwat- nijdig neer
Ik mompel: ’Deze trui komt heus wel klaar.’
Roept mijn man: ‘Jaja, vast wel… nóg tien jaar!’