Ik zag je weer
Dat was lang geleden met de vorige keer
Ik schrok, het zat me te hoog
Het liefst zo ver mogelijk weg met een grote boog
Angst is wat ik voelde
Spanning is wat er in mijn lichaam krioelde
In paniek, ik wil hier weg
Alleen als ik blijf is het weer een grens die ik verleg
Dat grenzen verleggen is wel een ding
Ik moet weer terug naar het begin
Stapje voor stapje de persoon worden die ik wil
Hulp zoeken maakt een verschil
Tegelijk voel ik me zo bang
Elke minuut met jou dichtbij duurt me te lang
Ik kan alleen maar denken aan toen
Dat wil ik nooit weer overdoen
Ik moet hier alleen weg
Ik kan gewoon niet blijven, wat klote zeg
Ik wil het alleen zo graag
Alleen stel mezelf deze vraag
Wat als ik nu wegga?
Ik weet toch dat ik er niet alleen voor sta
Dus tijd om grenzen te verleggen
Meer hoef ik denk ik niet te zeggen…
De tijd gaat wel door
M’n gedachten zijn waar ik me aan stoor
Ik kan ze allemaal niet rond breien
Gedachten die door mijn gevoel snijden
Dag en nacht zweven ze door me heen
Het gaat niet over niet meteen
Ik heb ook zoveel meegemaakt
Dit is ook wat me sterker maakt
Maar nu ben ik dat nog niet
Iets wat je misschien niet aan me ziet
Zo voel ik me nu gewoon
Dat maakt me dan geen ander persoon
De tijd zal het leren
Dat zal soms in m’n hoofd echt nog escaleren
Voor nu ga ik aan mezelf werken
En de verschillen ga je merken
