Als het kerstmis wordt
en de mensen kopen wat dennengroen
om normaal te doen
dan stralen ze van vreugde
en ze glimlachen heel blij
want om normaal te doen
hoort ook die geluksmeter erbij
en dan kraakt in alle steden
tot heel laat nog straatmuziek
Nu het Kerstmis wordt
en een nachtklok roept weer mensen saam
is het net of ik mij wat schaam
omdat ik niet zoals de anderen
van vreugde lachen kan
omdat een scherp verdriet
het geluk op mijn gezicht niet verven kan
ik wil vandaag alleen maar zingen
luister niet, een requiem
want toen het Kerstmis was
en de rijm als dons op mijn dorpel lag
wat een feestelijke dag
is mijn liefste plots gestorven
als een smeltend vlokje sneeuw
is mijn liefste neergestreken
als een vleugellamme meeuw
en voorzichtig weggezonken
in de zee van eeuwigheid