Als het kerstmis wordt

en de mensen kopen wat dennengroen

om normaal te doen

dan stralen ze van vreugde

en ze glimlachen heel blij

want om normaal te doen

hoort ook die geluksmeter erbij

en dan kraakt in alle steden

tot heel laat nog straatmuziek

Nu het Kerstmis wordt

en een nachtklok roept weer mensen saam

is het net of ik mij wat schaam

omdat ik niet zoals de anderen

van vreugde lachen kan

omdat een scherp verdriet

het geluk op mijn gezicht niet verven kan

ik wil vandaag alleen maar zingen

luister niet, een requiem

want toen het Kerstmis was

en de rijm als dons op mijn dorpel lag

wat een feestelijke dag

is mijn liefste plots gestorven

als een smeltend vlokje sneeuw

is mijn liefste neergestreken

als een vleugellamme meeuw

en voorzichtig weggezonken

in de zee van eeuwigheid