Ze heeft zo van die lastige momenten
Ja, ze ze herkent de mensen die haar dierbaar zijn
Maar vaak als ze gewoon iets zeggen wil
Heeft ze niet de woorden en dat doet pijn
Dit is een ziekte, die niet is te stuiten
Het woekert als een vals gezwel
Niets kan het tegenhouden of zelfs stoppen
Het wordt alleen maar erger, dat weet je wel
Wil je naast haar blijven leven
Moet je stevig in je schoenen staan
In plaats van minnaar wordt je verpleger
Valt niet mee, dán door te gaan
Of moet ze maar naar een verpleeghuis
Waar wel kennis is, maar verder niet zo fijn
Dus kies je zelf voor die zware taak
Besef je wel, hoe heftig dat kan zijn?
Ik kijk met erg veel waardering
Naar een heel gemotiveerde man
Wat goed, mijn broertje, wat goed van jou
Dat je zoveel geven kan
Enthousiast over deze inzending?
Jouw commentaar toevoegen? Schrijvers stellen je tips en opmerkingen op prijs. Dat is mogelijk in de tekstbalk
Wees de eerste om commentaar te geven.
Meer publicaties lezen of zelf meedoen aan een schrijfactiviteit?
Klik op een van de mogelijkheden.
Klik op een titel om de inzending te lezen.
Eerst inloggen s.v.p.! Meedoen is alleen mogelijk voor leden. Nog geen lid? Je kunt je gratis registreren als lid.