Elke avond voordat ik ga slapen
kijk ik door het held ’re raam
turend, of ik jou weer zien mag
of ik jou misschien zie staan
Soms duurt dat nog best wel even
want de hemel is zo wijd
en soms, zijn wolken voorgeschoven
ben ik jou een momentje kwijt
Lang zal dat wellicht niet duren
ik weet, jij duwt dat gordijntje voor mij opzij
en zie je door een kiertje gluren
ik zwaai naar jou… en jij, schittert erbij
Tevreden over dit artikel? Deel het met anderen voor meer lezers.