Wat was je ziek of eigenlijk ook niet
Niet in de zin van koorts of pijn
Je zat als een vogeltje voor het raam
En daarin bleek, zat het venijn
Je wilde niets, je was onwillig
Je was een ongelukkig mens
Maar kon ik niet helpen, kon niet zorgen
Ik snapte niets, wat was jouw wens
Door praten kwam het traag naar buiten
De kaars was volledig opgebrand
Maar waar moet je mee beginnen
Ik zie alleen een vermoeide kant
Na maanden praten, wandelen en wat hulp
Wordt het eindelijk anders in jouw geest
En als de vijanden zijn geëlimineerd
Keer je terug op aarde, wat een feest
Dit proces kost soms wel jaren
Overwinnen kun je het niet alleen
Een burn-out, een uitputtingsdepressie
De littekens houd je door je hele leven heen
Nu vele mooie jaren later
Die pijn staat stevig geparkeerd
Heel soms komt het even boven drijven
Maar door je kracht, gaat het niet meer verkeerd
Enthousiast over deze inzending?
Jouw commentaar toevoegen? Schrijvers stellen je tips en opmerkingen op prijs. Dat is mogelijk in de tekstbalk
Wees de eerste om commentaar te geven.
Gebruikerswaardering: 5 / 5
Meer publicaties lezen of zelf meedoen aan een schrijfactiviteit?
Klik op een van de mogelijkheden.
Klik op een titel om de inzending te lezen.
Eerst inloggen s.v.p.! Meedoen is alleen mogelijk voor leden. Nog geen lid? Je kunt je gratis registreren als lid.