Een meisje van elf kijkt naar een
grote hand tussen rokje en knie,
geen ruimte meer. De hand, net
heel nonchalant daar gelegd,
ligt stil en wacht. Ze kijkt verbaasd
naar die grote hand, en haar buik
wordt warm, ze schuift een
centimeter op, de hand schuift
mee, ze stopt, en de twee
kleinere kinderen op rij twee
kijken samen met het meisje naar
die grote hand op haar been
tussen rokje en knie, en de man
kijkt naar de twee kleinere kinderen
en lacht, niet bang zijn voor de lucht

want grote boze wolven bestaan niet

en ze ziet zonnig blauwe lucht en

kleine huisjes, denkt hoe saai, ik voel

de snelheid niet, wat valt dat vliegen tegen,

maar ze kijkt niet echt, durft niet bewegen,

met die grote hand aan haar rokje, aan de rand

en ook door die centimeter verkeerd.

 

En de man vraagt of ze nog eens wil,
opnieuw gratis maar nu wel fijner
want alleen en haar moeder heel
vereerd zegt natuurlijk en dank u wel.
Hij zegt ik kan haar nu veel laten zien,
terwijl hij verder dan haar rokje kijkt,
maar wees niet ongerust,
ik zorg heel goed voor haar,
ze is in goede handen.

 

Het meisje van elf knikt neen en
de moeder zegt mijn excuses heel
gemeend en het meisje kijkt naar
haar been tussen rokje en knie.
De spanning stijgt want de vader
die wil weg maar de moeder zegt
deze kans komt misschien nooit meer
terug en het meisje denkt ik wil geen ruzie,
misschien moet ik dan toch maar mee?

 

En de man kijkt verder dan haar rokje
en zegt het gaat misschien wel wat langer
duren, ik moet ook even landen, maar wees
niet ongerust, er is geen wolkje aan de lucht
en ze voelt nog steeds die grote hand

op haar been en denkt landen?
Wat gaat die hand dan doen? Haar lichaam
nog nooit bloedrood geweest weet nog niks
van vreemde smaken in een mond en ook nog
maar een heel klein beetje van vreemde
dingen in een gaatje te klein
(maar haar buik voelde warm
en de centimeter was verkeerd).

 

Dan ziet een vrouw haar man en hoort de nee
en de moeder zegt wat zeg je daar nu van,
ze wil geen tweede keer meer mee, de vrouw kijkt
naar het meisje en de man. De lucht nog eens in,
daar weet ik niets van? En het meisje kijkt naar de
wit-blauwe ruitjes op haar rokje en ze denkt ze ziet
de centimeter verkeerd. De man druipt af, een moeder
kwaad, een vader triomfeert, en het meisje van elf
voelt hoe een grote hand op haar been werd gebrand
samen met een centimeter helemaal verkeerd.