Uit het boek

We staan in een grote metalen box.
‘Concentreer je op je gave. Zie het vuur voor je en laat een vlam in je hand branden,’ zegt Tobias.
Ik sluit mijn ogen en probeer te vergeten dat ik opgesloten zit in een metalen box. Tobias had aangegeven dat het voor de veiligheid van de rest van het kasteel is, voor het geval ik mijn gave niet kan beheersen.
Toch is het moeilijk te vergeten. Zelfs de lucht ruikt hier anders. Er is weinig frisse lucht en er hangt een ondertoon van roet. Zou ik ooit aan deze ruimte kunnen wennen?
Ik schud mijn hoofd.
Ik moet mij concentreren op de vlam.
Ik stel een bol van vuur voor, die boven mijn hand zweeft.
Ik breng mijn hand naar boven en open mijn ogen zodra ik de warmte voel.
De bol van vuur is een stuk groter dan ik bedoeld had.
‘Goed gedaan. Gooi nu de vlam naar het doel,’ zegt Tobias.
Ik beweeg mijn hand naar achteren en gooi de vuurbal.
In plaats van de bal te gooien, komt er een grote vuurstraal uit mijn handen.
Ik probeer het vuur op te laten houden, maar er komt steeds meer en de straal wordt steeds breder.
‘Hoe laat ik het stoppen?’ vraag ik bang.
‘Sluit je ogen en concentreer je,’ zegt Tobias.
Ik sluit mijn ogen en probeer het vuur te laten stoppen.
Ondertussen wordt het steeds warmer in de ruimte.
Tobias legt zijn hand op die van mij.
Het vuur wordt steeds heviger.
Mijn benen worden slap. Zodra ik op de grond val, stopt het vuur en alles wordt donker...

Meer lezen? Bestel het boek op www.rikakruijer.nl