Alles

Wat is geluk? Geluk zit in kleine dingen en Saskia heeft prachtige herinneringen aan haar tijd in Brussel. De kat van haar vriend was fantastisch. Haar naam was Rimelle en ze is helaas overleden. Het beestje blies naar haar  en als ze eten gaf dan blies ze direct en liep verontwaardigd naar de bank. Heel jammer vond ze dat! Toen Rudy die in een instelling met jeugddelinquenten werkte en daar sportactiviteiten organiseerde, op vakantie waren, lag het dier de hele nacht onder het bed en ging ze  niet slapen! Angst, die kloteangst! En na de vakantie was ze zo aan het blazen en huilen dat ze met haar naar de dierenarts zijn gegaan om het diertje te laten nakijken. En toen zei de dokter ze snap het, het is angst! Ze schrijft kalmeermiddelen voor en dat gebeurde! Rudy was niet blij ‘mais est-ce que vous ne pouvez rien faire pour ma pauvre chatte?’ ‘Kunt u niets doen voor mijn arme kat! Nee dat kon niet! En toen ging het vanzelf. Ze genas weer maar bleef mensenvreemd en dat is ze altijd gebleven. Ze liep graag buiten te pronken met haar mooie kopje. Ze bestudeerde haar vaak en zag dat ze haar kop ritmisch van links naar rechts bewoog en dat ze ratelende bewegingen kon maken. Ze kon zich uren wassen en lag vaak te slapen maar was best actief. Ja Saskia  hield van haar ondanks het feit dat ze op haar  schoenen plaste en haar  slecht aankeek. Ze gelooft dat ze echt van me hield maar het niet kon uiten. Mensenangst! Het kwam zo bekend over. Maar ze kreeg blaasproblemen en is overleden. Toen woonde ze alweer in Nederland maar Rudy was niet te troosten. ‘Zijn Memelle’ was dood en hun  relatie ook. Saskia werd opgenomen en het hele Brusselse avontuur was voorbij. Alles was Rudy voor haar geweest en alles is veel te veel. Nu heeft hij ms en zit in een rolstoel en is zwaar ziek. Ze vindt dat zwaar klote voor hem. Hij was een echte basketballer en sportsman en zag er altijd goed uit. Nu staan zijn ogen dof en kan hij niet meer praten. En die momenten op de sportschool kon ze zich nog herinneren. Ze werkte toen nog bij de Europese Commissie op de afdeling antidumping. Europa moest beschermd worden tegen de prijzen van de Chinese producten. En ze moest eerst een examen afleggen. Dat ging vlekkeloos en toen mocht ze daar beginnen. Luxe tijden. Eten in een restaurant in de middaguren. En dan weer de verveling bij de Commissie want er was niets te doen. En daarna naar de winkel en een taart gekocht voordat ze naar de sportschool ging. En daar trof ze vele mannen die het helemaal niet leuk vonden dat ze uren op die stepmachine zat te sporten. En wat is geluk? Met een biertje in bad en daarna kwam Rudy thuis om een uur of tien. Hij wilde altijd koffie. Hieronder zal ze een verhaal plaatsen over de kat en daarna gaat het leven weer door. Veel liefs van Ingrid Karsten

Jij zilveren maagdelijke. Er komt geen einde aan je dagelijks toilet. Je gewassen huid glinstert en je trekt je ogen tot spleetjes, als de zonnestralen je soepele lichaam verwarmen. Je lichaamstemperatuur is in de jaren gedaald en deed het kleurenpalet van je flanken vervagen in een krijttekening, waarin lichte en donkere tinten op subtiele wijze in elkaar overlopen. Maar je buik vertoont nog sporen van het verleden en ook je roetzwarte gezicht bleef onaangetast. Je strekt je gespierde benen uit en doet acrobatische toeren om je parfum zo goed mogelijk te verspreiden en de zonnewarmte op optimale wijze te reguleren.

De kat en de vogel. Een kat zit in de raamopening te mijmeren en krijgt een vogeltje in het oog dat onbekommerd rondhipt. De kat richt zich half op en kijkt gespannen naar het vogeltje. Zijn kaken maken ratelende bewegingen en de oogpupillen verwijden zich. Het vogeltje begint zich te wassen en spettert water rond. De kat beweegt ritmisch zijn kop van links naar rechts om de afstand te kunnen bepalen en neemt een snelle sprong. Een half opgedroogde kat ligt in de raamopening te loeren. Een vogeltje hipt onbekommerd rond.

Jij wispelturige aristocrate. Welke jonkheer zou je durven benaderen en je hart doen smelten? Je tilt je staart hoog op maar houdt veilig afstand. Ooit trotseerde je de biologische klok, die je van je maagdelijke leven wilde ontdoen. Voortbewegend als een kronkelende slang schreeuwde je om verlossing. Je verwaarloosde je toilet en verspreidde zure geuren. Je vergat je gratie en de zon. Je natuurlijke driften verhevigden en vertraagden maar hebben nooit tot het liefdesspel geleid. Misschien weigerde je je rol als beschermelinge en opvoedster, wist je dat zelfs de schoonste jonkheer uitgerust is met een krachtig maar vlijmend wapen en dat de prijs voor genot ondraaglijk is.

Erik en Mister Jingle.
Erik wordt vandaag vroeg wakker. Op zijn nachtkastje staat een grote doos. Er zit een rode strik om.
‘Nog vijf nachtjes slapen,’ had zijn moeder gezegd en ’s avonds, als hij in zijn bedje lag, had hij hardop gebeden. Maar er is niets te beginnen tegen de tijd. Erik springt uit zijn bed. Snel schiet hij in zijn pantoffels. Hij grist het cadeautje van zijn nachtkastje en rent de trappen af.
‘Mister Jingle!’ roept hij blij. ‘Mister Jingle!’
De woonkamer is nog donker. Zijn handjes grijpen naar de lichtknop.
In de hoek van de kamer staat een houten kooi. Erik rent ernaartoe en laat de doos bijna vallen. De bodem is bedekt met vogelzaad en goudkleurige veren. Verbaasd staart hij naar het half open deurtje. Dan ziet hij de kat.

Ingrid Karsten, 30 april 2022