Andere zandkorrel

Hè hè, net gedropt door een bulldozer, komt een vereffenaar aangedreund. Na weken droppen en uitspreiden haal ik de bovenste laag. Volle zonlicht fleurt mijn lot op en doet me genieten van het strand dat net ecologisch opgehoogd is. Een maat voor niets volgens mijn korrelverstand maar de experts hebben altijd gelijk, mij wordt niets gevraagd. 

Een keffer kiest uitgerekend mijn habitatje uit voor een plasbeurt. Vies! Hopelijk volgt vloed gauw. Het wassende water brengt snel hygiënische verfrissing en ik fleur weer op tot een aangevoerde schelp mij in schaduw duwt. Gelukkig arriveert een dartel kind, met emmertje, dat triomfantelijk de nochtans banale schelp triomfantelijk bij haar even waardeloze collectie voegt. Een kinderhart en -emmer zijn gauw gevuld op het strand. 

Rust overwelmt mij vermits er voorlopig geen imminent gevaar dreigt behalve dan die vlieger die nose down naast mij neer duikt. Het is dan ook juli, drukte alom. Ik begin op buien te hopen, ijdele hoop, zo blijkt, en probeer mijn opgehoogd strandleven naar waarde te beleven. Hier, in de bovenlaag hebben we een vergezicht tot net voorbij de volgende 10 meter, een strandluxe die omgezet in proporties van dijkflats een exorbitante prijs zou opleveren. Het is hier zalig op ons plateau, al hebben we vele liggende buren, zonnekloppers bij de vleet. 

Ik lig bolvormig, ik kan niet anders, te genieten van die afwezige regen, zalig. Voeten komen op en langs me heen maar dat blijkt onvermijdelijk. Was dat een druppel? Ja, de eerste vallen. De lucht versombert wat weinig goeds voorspelt. Akelige bliksemschichten en traditioneel gerommel. Mensen, als marsepeinen popjes, verlaten het strand, bang niet op tijd heelhuids dekking te halen.

Ik verdraag enkele druppels maar overdrijving is zelden gewenst. De laatste, ondertussen kletsnatte vluchtenden, stappen op en over me heen en plots word ik gevangen tussen twee tenen. Geen ontsnappen aan en ik loop de hele helse tocht mee. Op de dijk complete duisternis in een zweterige loopschoen. Ik treed mee een gebouw binnen, een kriebelend gevoel wanneer ik eens te meer opgetild word in de lift maar dan veel hoger. Natte kleren afgelegd en regelrecht de douche ingestapt. Dat lijkt me leuk en verfrissend tot een straal de twee tenen vindt en ik meedogenloos in de draaikolk van het doucheputje verdwijn. Help!!