Nouvel amant

Mijn ex-buurvrouw heeft een nieuwe liefde. Hij heet Johnny Kroma. Ik ken hem vaag, van die ene keer dat ik een proefles probeerde in zijn sportschool.

Toen ik die sportzaal binnen liep, werd ik begroet door Johnny Kroma himself: “Zo! Ben je klaar om de machines te beklimmen? Weet je welke machine je het beste kunt gebruiken om indruk te maken op de mooie vrouwtjes?”

Vrouwtjes! Ik huiver.

Ik had het binnen een kwartier wel gezien. Vooral toen ik een man van een jaar of zesentachtig op een halterbank zag zwoegen. Ik vind dat er in elke sportschool een psychiater zou moeten zitten, zodat ze je meenemen als je dit op deze leeftijd nog doet.

En nu staan we dus op het ‘fête avec mon nouvel amant' zoals mijn ex-buurvrouw het noemt. Ze laat zien dat ze niet voor niets is geslaagd voor haar cursus Frans voor gevorderden. Voor degene die geen Frans kennen, hier de vertaling:Ontmoet-mijn-nieuwe geliefde-feestje.
Het is druk en de drank gaat er met hectoliters doorheen. Personal trainer c.q toyboy Kroma drinkt nog maar eens in één teug zijn glas leeg en propt twee bitterballen tegelijk in zijn veel te grote mond. Daarna loopt hij mijn kant op: “Ach, als we daar onze sport loser niet hebben,” lacht hij vals. Daarna loopt hij door naar een tafel vol vleespasteitjes.

In het woordenboek zou je het woord ‘lul’ makkelijk kunnen vervangen door een foto van Johnny Kroma, bedenk ik ineens.
Kroma staat intussen weer bij zijn nieuwe, en naar ik verwacht, niet langdurige liefde. Ze staan vlak achter mij. Kroma staat mijn buurvrouw luidruchtig en uitgebreid uit te leggen hoe slap mijn spieren eigenlijk zijn.

Aan het gezicht van mijn buurvrouw te zien gaat haar nieuwe 'nouvel amant' deze dag al niet meer overleven. Ik draai mij om en vraag aan Kroma of het pasteitje lekker smaakt?
“Absoluut, ik zou er ook een nemen als ik jou was. Goed voor je spiertjes, hahah.”
“Nee, laat maar,” antwoord ik. "Ik ben niet zo gek op vleespasteitjes waarvan de meeste ingrediënten uit insecten bestaan.”

De opmerking is effectief, want Kroma laat zijn derde pasteitje bijna vallen en begint te kokhalzen.
“Is er een dokter in de zaal?” roept de verschrikte buurvrouw en klopt Kroma hardhandig op zijn rug. Ik bespeur een flauwe glimlach rond haar mondhoeken.
“Nee joh,” zeg ik behulpzaam. “Iemand als hij heeft eerder een dierenarts nodig.”

De woordenstroom van Kroma die daar op volgt laat zien dat, in Kroma’s wereld, het woord ‘fuck‘ niet eens een woord is maar een komma…